பேலியோவில் கொழுப்பு சாப்பிட்டும் டிரைகிளிசிரைட் குறைவது எப்படி?

 


Dr. V. Hariharan, MBBS, MD (Biochemistry), Coimbatore
கொழுப்பு சாப்பிடால் கொலஸ்டிரால் வரும் என 1970களில் பயமுறுத்தியதில் கொழுப்பை நீக்கி, அதிக மாவுச்சத்து உணவுகளான இட்லி, தோசை, சாதம், சப்பாத்திக்கு மாறினோம். எல்லோருக்கும் ரத்த கொழுப்பளவு குறைந்திருக்கிறதா? அல்லது கூடியிருக்கிறதா? உடனே செக் செய்து பாருங்கள். கூடியிருக்கலாம்.

ஆனால் அதிக கொழுப்பு நிரம்பிய பேலியோ எடுக்கும் போது டிரைகிளிசிரைட் குறைகிறது. எப்படி இந்த ஆச்சரியம் நிகழ்கிறது? நாம் மாவுச்சத்து அதிகம் உண்ணும் போது இன்சுலின் அதிகம் சுரக்கிறது. இன்சுலின் உணவில் உள்ள தேவைக்கதிகமான கார்புகளை டிரைகிளிசிரைட் எனும் கொழுப்பாக மாற்ற தூண்டுகிறது. டிரைகிளிசிரைட் அளவுகள் அதிகரிக்கின்றன. நாமும் தினமும் மூன்று வேளை கார்புகள் எடுத்து, கொழுப்பை அதிகரித்த வண்ணம் உள்ளோம்.

அதுவே கார்புகள் கம்மியாக (பேலியோ) எடுக்கும் போது க்ளுக்ககான் மற்றும் அட்னிரலின் அதிகரிக்கின்றன. இன்சுலின் சுரப்பு குறைகிறது. இதனால் கொழுப்பு செல்களில் கொழுப்பை உடைய வைக்கும் லைப்பேஸ் எனும் என்சைம் தூண்டப்பட்டு, சேர்ந்திருக்கும் கொழுப்பு கரைந்து சக்திக்காக எரிக்கப்படுகிறது. இன்சுலின் கம்மியாக சுரப்பதால் புதிதாக டிரைகிளிசிரைட் உறப்த்தியாகாது. டிரைகிளிசிரைட் உறபத்தி கம்மி மற்றும் அதன் எரிப்பு அதிகமென்பதால் இதன் அளவு கம்மியாகிறது. நாமும் இளைக்கிறோம்.

பேலியோவில் உணவில் எடுக்கும் அதிக டிரைகிளிசிரைட் என்னாகிறது? அவை நேராக ஈரலுக்கு செல்லாமல் கொழுப்பு செல்களுக்கு சென்று ஸ்டோர் செய்யப்படுகிறது. அதிக கொழுப்பு எடுத்தவுடன் பார்த்தால் டிரைகிளிசிரைட் அதிகமாக இருக்கும். ஆனால் அன்றே அவை எரிக்கப்பட்டு, ஸ்டோரில் உள்ள பழைய கொழுப்பும் எரிக்கப்பட்டு காலை உணவிற்கு முன் டெஸ்ட் எடுத்துப் பார்த்தால் கம்மியாக இருக்கும்.
இது தான் கொழுப்பை கொழுப்பால் எரிப்பது.

நம் முன்னோர்களில் நாம் சிம்பன்சிக்கு மிக நெருக்க சொந்தமாவோம். மற்ற அனைத்து வகை குரங்குகளும் சுத்த சைவம் அல்லது சிலது பூச்சிகளை உண்ணும். ஆனால் சிம்பன்சியின் உணவில் 5% மாமிசம் இருந்துள்ளது. தன் எல்லைக்குள் வேறு வகை குரங்கு வந்துவிட்டால், கூட்டமாக சிம்பன்சிகள் அந்தக் குரங்கை அடித்து சாப்பிட்டு விடும். மற்ற நேரங்களில் பழம் கொட்டைகள், இலைகள் என்று நாள் முழுக்க சாப்பிட்டுக் கொண்டே இருக்கும்.
இதன் வாரிசான Australopithecus africanus குரங்கு, சிம்பன்சியை விட நான்வெஜ் கொஞ்சம் அதிகம் சாப்பிட்டது.

அதன் பின் வந்த homo erectus மனிதன் கல்லால் செய்யப்பட்ட ஆயுதங்களை வைத்து மாமிசத்தை கிழித்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான். அதன் பிறகு வந்த நியண்டர்தால் மனிதன் மிக சிறந்த வேட்டையன் ஆவான். மிக அதிக அளவில் மாமிசம் தின்றான். சிறிய அளவில் காய்கறிகள், கொட்டைகள் மற்றும் பழங்கள் தின்றான்.

அதன் பிறகு வந்த நாம் homo sapiens, நியண்டர்தால் மனிதனின் அதே உணவை உண்டோம். ஆனால் நியண்டர்தாலை விட கொஞ்சம் அதிகம் கார்ப் உணவுகள் உண்டோம். அதனால் நம் உடல் அதிக கொழுப்பு, மித அளவு புரதம், கம்மி கார்ப் என்ற நிலைக்கு செட்டானது.

சூழ்நிலை 1: அதிக கொழுப்பு, மிக கம்மி கார்புகள்: மனிதன் வேட்டைக்கு சென்று மாமிசம் கிடைத்த நாளில் அதிகம் அவற்றை உண்டான். அதில் உள்ள கொழுப்பு அவனுக்கு சக்தியளித்தது. மாமிசம் மட்டும் சாப்பிடும் போது மனித உடல், அதை சேமிக்காது. கொழுப்பை கீட்டோன் எனப்படும் சிறிய வகை கொழுப்பாக மாற்றி உடலின் பல செல்களுக்கும் அனுப்பி அவற்றை எரித்து விடும். இதனால் டிரைகிளிசிரிட் எனப்படும் ரத்த கொழுப்பின் அளவு குறையும். இப்படி எரிக்கும் போது கொழுப்பிலிருந்து கம்மி சக்தியே மனிதனுக்கு கிடைக்கும். அதனால் அவன் தினசரி வேலைகளுக்காக அதிக கொழுப்பு எரிகிறது. (மிருகங்கள் அதிகம் கிடைக்கும் நாளில்-->மாமிசம் மட்டும் உண்ணுதல்-->அதிக கலோரிகள் கிடைத்தாலும் உடம்பு அதை சேர்க்காமல் எரித்து விடுதல்).

சூழ்நிலை 1ன் வேதியியல்: அவன் கார்ப் கம்மியாக உண்பதால் கார்பிலிருந்து oxaloacetate கிடைக்காது(சாப்பிடும் கார்புகள் ரத்த செல்களுக்கும் மூளைக்கும் சக்தியளிக்க ஒதுக்கப்பட்டு விடும்). oxaloacetate இருந்தால் தான் கொழுப்பு அதிக சக்தி தரும் TCA cycle க்குள் செல்ல முடியும். oxaloacetate இல்லாததால், கொழுப்பு சக்தி கம்மியாக தரும் கீட்டோன்களாக மாறுகிறது. அதிகமான கொழுப்பு இப்படி செலவிடப்படுகிறது

சூழ்நிலை 2: அதுவே மாமிசம் கிடைக்காத பொழுது காய்கறிகள், பழங்கள் மற்றும் கொட்டைகள் உண்ணும் போது அவை சக்திக்காக எரிகின்றது. அதிகமாக உண்டால் அவை கொழுப்பாக மாறுகிறது. கம்மியாக உண்டால், உடலில் உள்ள கொழுப்பு எரியும். ஆனால் அதிகம் எரியாது.

சூழ்நிலை 2ன் வேதியியல்: கம்மியாக கார்ப் உண்ணும் போது உடலில் உள்ள கொழுப்பு எரிந்து சக்தி தரும். ஆனால் கம்மியான கார்பிலும் oxaloacetate கிடைத்து விடுவதால், கொழுப்பு TCA cycle வழியாக எரியும். கீட்டோன்களாக அல்ல. அதனால் கொஞ்சம் கொழுப்பிலிருந்தே அதிக சக்தி கிடைக்கும். உடல் பெரிதாக இளைக்காது.

சூழ்நிலை 3: சாப்பிடாமலேயே இருந்தால்:கொழுப்புகள் கீட்டோன்களாக கரையும். ஏனென்றால் oxaloacetate இல்லை. உடல் இளைக்கும்

சூழ்நிலை 4: தினமும் கார்புகள் மட்டுமே எடுத்தல்: முந்தைய போஸ்டில் சொன்னது போல, கார்புகள் மட்டுமே எடுத்தால் அவை லைட்டாக எரியும், மற்ற கார்புகள் கொழுப்பாக மாற்றப்படும், உடலில் உள்ள கொழுப்பு எரியவே எரியாது. காரணம்-அதிக இன்சுலின் அளவு.

மனிதன் மாமிசம் அதிகம் சாப்பிட்டான். கிடைக்காத நாளில் காய்கறிகள் பழங்கள் கொட்டைகள் சாப்பிட்டான். அதனால் அவன் உணவுமுறை அதிக கொழுப்பு, கம்மி கார்புகள் என்று பழகியது. அதுவே பேலியோ டயட். கொழுப்பை வேகமாக கீட்டோன் முறையில் எரிப்பதால் டிரைகிளிசிரைட் எனும் கொழுப்பு அளவு குறைகிறது

மகளிருக்கு பேலியோ உணவுமுறையில் கிடைத்த நன்மைகள் விவரம். ( Effect of Paleo Diet in Women's Health)

சமீபத்தில் (2016) மகளிர் தினத்தன்று எங்கள்  பேலியோ உணவுமுறையில் பலனடைந்த மகளிரிடம்  அடைந்த பலன்களைப் பற்றிக் கேட்டபோது டாக்டர் ஹரிஹரன் , அந்த மெம்பர்கள் அளித்த பதிலை வைத்து, அவர்களுக் என்னென்ன பிரச்சனைகள் இந்த டயட் மூலம் தீர்வு கிடைத்திருக்கிறது என்று மருத்துவ மொழியில் அவர்கள் தொகுத்த விவரங்கள் கீழே: 

1. Hypothyroidism improved 

2. Knee Osteoarthritis disappeared 

3. PCOD disappeared 

4. obesity reduced 

5. Tiredness absent 

6. stress relieved 

7. body pain associated with periods gone 

8. gas problem gone 

9. Hyper uricemia (gout) relieved 

10. Diabetes Mellitus disappeared 

11. Diabetic associated nail weakening and breaking disappeared 

12. Body feeling lightened 

13. No sleep during afternoon 

14. Energetic and no body pain while waking up in morning 

15. Hot flushes disappeared 

16. Migraine disappeared 

17. Irregular periods improved 

18. Improved spinal cord pain by losing weight 

19. Improved Lipid Profile 

20. Rheumatoid Arthritis disappeared 

21. Anemia cured 

22. Vit D deficiency improved 

23. Ulcer cured 24. Sinusitis cured 

25. Hypertension reduced 

26. Improved Exercise tolerance 

27. Relief from Lethargy 

28. Relieved from Gluten/Non Gluten sensitivity/food intolerance 

29. Anger, Tension reduced 

30. Eczema Disappeared 

31. Irritability reduced 

32. Breathessness on exertion (? Heart failure) 

33. Tolerance to hunger/disappearance of hunger pangs 

34. Heel pain disappeared 

35. Endometriosis 

36. Improved sleep 

37. Not afraid to eat or eat more (phobia over harmfullness of food) 

38. Improved chances of conception in females 

39. Reduced Hip/Waist circumference 

40. Sneezing got relieved 

41. Aversion over carbs increased

42. Frequent dental problem reduced.

Cholesterol, Gout/ Hyperuricemia, Hypothyroidism / கொலஸ்டிரால், ஹைப்பெர்யுரிசெமியா, தைராய்ட் குறைபாடுகளுக்கான டயட்.

Cholesterol, Gout/ Hyperuricemia, Hypothyroidism

கொலஸ்டிராலை இறக்கும் சைவ டயட்:
காலை உணவு: பிஸ்தா, வால்நட்ஸ், பாதாம்- 100 கிராம் மேக்சிமம்

மதிய உணவு: வெஜிட்டபிள் சூப் அல்லது சாலட்/ அவகாடொ பழம். சமையல் எண்ணெய் எக்ஸ்ட்ரா வர்ஜின் ஆலிவ் ஆயில்

மாலை ஸ்னாக்: ஆப்பிள் வித் 1 டம்ளர் பால்

டின்னர்: பனீர் டிக்கா (அ) ஆம்லட் (அ) டார்க் சாக்லட் (சமையல் எண்னெய் எ.வி.ஆலிவ் ஆயில்.)

2 துண்டு பச்சை பூண்டு.

ஒமேகா 3 மீன் ஆயில்- மாத்திரை. strict சைவர்கள் பிளாக்சீட் பவுடர் உட்கொள்க..அது ஒமேகா 3 மீன்மாத்திரைக்கு ஈடு இல்லை எனினும் its okay.

நடைபயணம்: வாரம் 3 நாள்

விளைவுகள்: ட்ரைகிளிசரிடு தரைமட்டம், எச்டிஎல் உயர்வு, எல்டிஎல், மொத்த கொலஸ்டிரால் குறைவு


URIC ACID DIET:

யூரிக் அமிலம் (uric acid) அதிகரிப்பதால் வரும் சிக்கலை ஹைப்பர்யுரிசெமியா (hyperuricemia) என அழைப்பார்கள். ஹைப்பர்யுரிசெமியா அதிகரித்தால் மூட்டுகளில் வீக்கம் வரும்.

இது முன்பு மன்னர்களுக்கு மட்டும் வந்ததால் "மன்னர்களின் வியாதி" (King's disease) என அழைக்கபட்டது. பின்பு இது பணகாரர்களுக்கும் வந்ததால் "பணகாரர்களின் வியாதி" (Richman's disease) என அழைத்தார்கள். 20ம் நூற்றாண்டுவாக்கில் அதிக அளவில் பொதுமக்களுக்கும் பரவி சாதாரண மனிதர்களின் வியாதி ஆகிவிட்டது.

ஹைப்பர்யுரிசெமியா ஏன் இப்படி மன்னர்கள், பணகாரர்களுக்கு மட்டும் வந்தது? அவர்களால் தான் அன்று பணக்கார உணவுகளை உண்ண முடிந்தது. அதாவது மாமிசம், சர்க்கரை, இனிப்புகள், மது (கொலம்பஸ் காலத்துக்கு முந்தைய ஐரோப்பாவில் சர்க்கரையின் விலை தங்கத்தின் விலைக்கு சமம்). அதன்பின் இவை கொஞ்சம், கொஞ்சமாக விலை இறங்கி அனைவரும் உண்ணகூடிய உணவுகளாக மாறின. ஹைப்பர்யுரிசெமியாவும் பொதுமக்களுக்கு பரவிவிட்டது.

ஹைப்பெர்யுரிசெமியா வர பின்வரும் காரணம் கூறபடுகிறது..

நாம் உண்ணும் அனைத்து உணவுகளிலும் பியூரின்கள் (purines) உள்ளன. பியூரின்கள் தான் நம் ஜீன்களின் கெமிக்கல் ஸ்ட்ரக்சரை உருவாக்குபவை. அதனால் பியூரின் இல்லாத உணவே உலகில் கிடையாது. பியூரின் என்பது செல் ஸ்ட்ரக்சர், ஜீன் என்பதால் அனைத்து உணவுகளிலும் உண்டு. ஆனால் பியூரின் அதிகம் உள்ள உணவுகள் மாமிசம், குறிப்பாக புரதம் அதிகம் உள்ள மாமிசம். உயிர்சத்து, ஜீவசத்து என சொல்லுவோமே? அதுதான் பியூரின் என வைத்துகொள்ளலாம்.

இந்த பியூரின் ஜீரணம் ஆகையில் திரவம் ஆக்கபட்டு யூரிக் அமிலமாக மாற்றபடுகிறது. பியூரின் உடைக்கபட்டு யூரிக் அமிலம் ஆவது மிக ஆரோக்கியமானது. இயற்கையானது. யூரிக் அமிலம் மிக சிறந்த ஆண்டிஆக்சிடண்ட். ரத்தநாளங்கள் ஆக்சிடைசேஷனில் சேதமடையாமல் யூரிக் அமிலம் காக்கிறது.

இந்த யூரிக் அமிலத்தை வெளியே அனுப்பும் பொறுப்பு கிட்னியை சார்ந்தது. கிட்னி அதை செய்ய முடியாமல் போகையில் யூரிக் அமிலத்தின் அளவு அதிகரிக்கிறது. அது மூட்டுக்களில் சேர்க்கபட்டு கடும் வலி உருவாகிறது. இதுதான் ஹைபர்யுரிசெமியா அல்லது கவுட் (gout).
ஆக பியூர்ன் குறைவாக இருக்கும் சைவ உணவுகளை உண்டால் ஹைப்பர்யுரிசெமியா குணமாகும்..சீன் ஓவர் லைட் ஆஃப்....இதுதான் இதற்கான தீர்வு/வழிமுறையாக பரிந்துரைக்கபட்டு வருகிறது.

ஆனால்...

உணவில் பியூரின் அதிகமாக இருப்பதால் தான் ஹைப்பர்யூரிசெமியா வருகிறது என்பது
உணவு உண்பதால் தான் கழிவு உடலில் உருவாகிறது. உணவையே உண்னாமல் இருந்தால் கழிவும் உருவாகாது. மலசிக்கலும் வராது. ஆக மலசிக்கலுக்கு மருந்து பட்டினி என்பது மாதிரியான தீர்வுதான்!!!!!!!!!!


பிரச்சனை யூரிக் அமிலத்தை கிட்னி வெளியே அனுப்பாததுதானே ஒழிய யூரிக் அமிலம் அல்ல!!!!!
யூரிக் அமிலம் வெளியேற்றபடுவதை தடுப்பது எது?

ப்ருக்டோஸ் (பழ சர்க்கரை) மற்றும் மது!!!!!

நம் லிவரில் ப்ருக்டோஸ் சேர்கையில், அது பியூரின் மெடபாலிசத்தை குறைத்து யூரிக் அமில அளவுகளை எகிற வைக்கிறது.

இது நிகழ எந்த அளவு ப்ருக்டோஸை உண்னவேண்டும்?

அமெரிக்கன் ஜர்னல் ஆஃப் க்ளினிக்கல் நியுட்ரிஷனில் வெளியான ஆய்வு ஒன்று இந்த மெக்கானிசம் நிகழ சுமார் 80 கிலோ எடை உள்ளவர் 40 கிராம் ப்ருக்டோஸ் உண்டாலே போதும் என்கிறது. அதாவது சுமார் 4 வாழைப்பழம்!!!!!!!

ப்ருக்டோஸ் உணவில் சேர பழம் சாப்பிடணும் என்றே இல்லை. சர்க்கரை என்பதே கரும்பில் இருந்து கிடைப்பதுதான். ஆக அதில் பாதி ப்ருக்டோஸ்.

ஆக மாமிசம், சர்க்கரை, பழம், மது என பணக்கார உணவுகளை உண்டால் யூரிக் அமில அதிகரிப்பு நிச்சயம்.

சர்க்கரை, மது, ஆகியவற்றை தவிர்த்து மாமிசம், காய்கறி மட்டும் உண்ணும் கேவ்மேன் டயட்டில் யூரிக் அமில பிரச்சனை வராது. உருவாகும் யூரிக் அமிலம் அப்படியே வெளியேறிவிடும்.

20ம் நூற்றாண்டில் ஹைப்பர்யுரிசெமியா அதிகரிக்க காரணம் பெப்சி/கோக்/இனிப்புகள் மற்றும் அதிகரித்த மது நுகர்வு. மாமிசம் உண்னாமல் சைவ உணவு மட்டுமே உண்டு பெப்சி/கோக்/இனிப்பு/ மது அருந்தினாலும் யூரிக் அமில பிரச்சனை வரும். காரணம் நம் உணவுகள் அனைத்திலும் பியூரின்கள் உண்டு. பியூரின் மெக்கானிசம் டிஸ்டர்ப் ஆனால் யூரிக் அமிலம் வெளியேறூவது தடைப்பட்டு ஹைப்பர்யுரிசெமியா வரும்.

ஹைப்பர்யுரிசெமியா பிரச்சனை வந்தால்/ இருந்தால் என்ன மாதிரி டயட் உண்னவேண்டும்?
ஜர்னல் ஆஃப் ருமடாலஜியில் வெளியான ஆய்வு ஒன்று பியூரின் குறைவாக உள்ள உணவுகளை உன்டால் ஹைப்பர் யுரிசெமியா குறையும் என்பதை நிராகரிக்கிறது. பியூரின் அதிகமாக உள்ள உணவுகளை உன்டால் தற்காலிகமாக மட்டுமே யூரிக் அமில அளவு அதிகரித்து பின் குறைந்துவிடும் என்கிறது. பியூரின் குறைவாக உள்ள உணவுகளை உண்டால் வெகு சிறிதளவே யூரிக் அமில அளவுகளில் மாற்றம் ஏற்படும் என்கிறது.

என்ன மாதிரி உணவை உண்னவேண்டும்?

காலரி குறைவான, குறைந்த கார்ப், புரதம் சற்று அதிகம் உள்ள, மோனோசேச்சுரேட்டட் வகை கொழுப்புகள் அதிகமாக உள்ள உணவை உண்னவேண்டும். அதாவது 40% கார்ப், 40% கொழுப்பு, 20% புரதம்.

அதாவது நட்ஸ்,ஆலிவ் ஆயில், மீன் அதிகம் உள்ள உணவுகளை 1600 காலரி எனும் அளவுக்குள் உண்ணவேண்டும். 1600 காலரி அளவுக்குள் உண்னவேண்டும். ஆல்கஹால், சர்க்கரை அறவே தவிர்க்கவேண்டும். உறைகொழுப்பு உள்ள மாமிசம், வெண்ணெய், தேங்காய், முட்டை போன்றவற்றை தவிர்க்கவேண்டும். யூரிக் அமில பிரச்சனை வர இவை காரணம் அல்ல. ஆனால் ப்ருக்டோஸால் வரும் பிரச்சனையால் துரதிர்ஷ்டவசமாக மிக ஆரோக்கியமான இந்த உணவுகளை உண்ண இயலாமல் போகிறது. ஹைப்பர்யுரிசெமியா குணமான பின் இவற்றை மீண்டும் உண்ணலாம்.

40% கார்ப் என கூறபட்டு இருப்பதால் காய்கறி, நட்ஸ் மூலம் கார்ப்களை அடையலாம். பால் பொருட்க்ல நுகர்வை குறைக்கவேண்டும். நட்ஸில் முந்திரி சேர்த்துகொள்லலாம். 100 கிராம் முந்திரியில் 39 கிராம் கார்ப் உண்டு. ஆல்கஹால்/ சர்க்கரை முதலானவற்றை தவிர்க்கவேண்டும். காளிபிளவர், கார்ட்,பூசணி முதலிய காய்களை அதிகம் உண்ணலாம். வைட்டமின் சி சப்ளிமெண்ட் தினமும் எடுக்கலாம், அல்லது தினம் 1 - 2 நெல்லிகனி உண்ணலாம். (கொய்யா வேண்டாம்). நீர் நிறைய அருந்தவேண்டும். வைட்டமின் சி ஹைப்பர்யுரிசெமியா பிரச்சனையை தீர்க்கும்.

காலரி கணக்கை 1600க்குள் அடக்குவதும் முக்கியம்.

பெப்சி.கோக்,மது, சர்க்கரை பக்கமே போக கூடாது.

இன்ஃப்ளமேஷனை குறைக்கும் பச்சை பூன்டு, (பச்சை) மஞ்சள், இஞ்சி, துளசி முதலானவற்றை தினமும் உணவில் சேர்க்கவேண்டும். மஞ்சளை சமைத்தபின் மேலே தூவி உண்ணவேண்டும்
காமன் மேன் டயட்டில் இருப்பவர்கள் அரிசி.உருளைகிழங்கு சேர்த்துகொள்ளலாம். பழுப்பு அரிசியாக சேர்த்து கொள்வது நல்லது. இவற்றில் க்ளுகோஸ் தான் அதிகமே ஒழிய ப்ருக்டோஸ் இல்லை.

ஆய்வுகள்:

http://www.jrheum.org/content/29/7/1350.full.pdf

http://ajcn.nutrition.org/content/58/5/754S.long

ஹைப்போதய்ராய்டு டயட்:

கழுத்துக்கு அருகே இருக்கும் தய்ராய்டு சுரப்பி தய்ராய்டு ஹார்மோன் சுரப்பை நிறுத்தினால் ஹைப்போதய்ராய்டு பிரச்சனை வரும். உடல் எடை அதிகரித்தல், உடலில் கொழுப்பு தங்குதல் முதலிய பல பிரச்சனைகள் இதனால் வரும்.

திடீர் என பலருக்கும் இந்த பிரச்சனை ஏன் வருகிறது என்பதைப்பற்றி பல தியரிகள் உலா வருகின்றன. அவற்றில் சில:

ஹைப்போ தய்ராய்டு பிரச்சனைக்கு முக்கியகாரணமாக அரசுகள் கூறூவது அயோடின் பற்றாகுறை. இதனால் உப்பில் அயோடின் சேர்க்கசொல்லி கட்டாயபடுத்தி சட்டம் கூட வந்துவிட்டது. ஆனாலும் இந்த சிக்கல் தீர்ந்தபாடு இல்லை.

அயோடின் சேர்த்த உப்பால் தான் தய்ராய்டு பிரச்சனை வருகிறது என இன்னொருதரப்பு கூறீவருகிறது. இப்படி எதிரும், புதிருமாக இருகருத்துக்கள் நிலவுவதும் இதற்கு ஆராய்ச்சிகள் அதிகமாக நடக்காததும் வியப்பு ஊட்டுகிறது.

அரசால் நீரில் கலக்கபடும் ப்ளோரைடு, க்ளோரின் முதலானவை இந்த பிரச்சனைக்கு காரணம் என்பது இன்னொரு தியரி. நம் குடிநீர் முழுக்க புளோரைடு கலக்கப்ப்ட்டு தான் வருகிறது
சளி, காய்ச்சலுக்கு உட்கொள்ளும் மருந்துகள், ப்ரிஸ்கிரிப்ஷன் மருந்துகள் முதலானவை தய்ராய்டு சிக்கலுக்கு காரணம் என்பது இன்னொரு காரணி.

தய்ராய்டு பிரச்சனை வந்தால் தய்ராய்டு ஹார்மோனை மருந்தாக கொடுப்பார்கள். இதற்கு என தனியாக டயட் எதுவும் கிடையாது. அப்படி சில வலைதளங்களில் பரிந்துரைகள் வருவது உண்மை. ஆனால் அவை எதுவும் தய்ராய்டை குணப்படுத்துவதாக தெரியவில்லை.

கேவ்மேன் டயட்டுகள் தய்ராய்டு பிரச்சனையை தீர்க்கும் என எழுத ஆசைதான். ஆனால் பலசமயங்களில் டயட் என்பது வியாதி வராமல் தடுக்க கூடிய ஒன்றாக அமைவதும், சிக்கல் என வந்தபின் அதை குணப்படுத்த டயட்டால் இயலாமல் போவதும் காண்கிறோம். தய்ராய்டுக்கு ஸ்பெஷன் டயட் எதுவும் இல்லை. ஆனால் சில விதிகள் உதவலாம்:

தய்ராய்டு என்பது ஒரு ஹார்மோன். ஹார்மோன்கள் அனைத்தின் மூலப்பொருளும் கொலஸ்டிராலே. அதனால் உயர்கொழுப்பு உணவு தியரட்டிக்கலாக தய்ராய்டு ஹார்மோன் சுரப்புக்கு உதவவேண்டும்.

குப்பை உணவுகள், குறிப்பாக கோதுமை, சர்க்கரையை தவிர்க்கவேண்டும். தய்ராய்டில் முக்கிய பிரச்சனை எடை அதிகரித்தல், டயபடிஸ். அவற்றை இவை விரைவுபடுத்தும்
தய்ராய்டு ஹார்மோன் பிரச்சனை இருப்பவர்கள் கார்ப் சற்று சேர்த்துகொள்வது நலம். இயற்கையான ஆர்கானிக் பழங்கள் (சர்க்கரை குறைவான ஸ்ட்ராபெர்ரி போன்றவை) சேர்த்துகொள்ளலாம்.

உடல் வலி வீக்கம், இன்ஃப்ளமேஷனுக்கு தினம் துளசி, மஞ்சள், பேஸில், பூண்டு, இஞ்சி முதலானவற்றை பச்சையாக்வும் சாறெடுத்தும் சேர்த்து வரலாம்.

ஒமேகா 3 அதிகம் உள்ள சால்மன், பிளாக்சீடு, ஆண்டிஆக்சிடண்டுகள் உள்ள பாதாம் முதலானவற்றை உண்ணலாம்.

முழுக்க கார்ப்பை தவிர்க்கவேண்டாம். அவ்வபோது இயற்கையான ஆர்கானிக் பழங்கள் கிடைத்தால் சற்று உண்ணவும். மிக அதிகமாக உண்ணவும் வேண்டாம்.

சோயாபீன்ஸ் தய்ராய்டு சுரப்பியின் பரமஎதிரி. சோயா பொருட்கள் அனைத்தையும் பாம்பை கண்டால் பயந்து விலகுவது போல் விலக்கவேண்டும்.

தேங்காயும், தேங்காய் எண்ணெயும் தய்ராய்டு சுரப்பியின் நண்பர்கள். தேங்காய் எண்ணெயில் சமையல் செய்வது மிகுந்த நலன் பயக்கும்

காப்பி மற்றும் டீ (ப்ளோரைடு அதிகம்) தவிர்க்கவேண்டும்.

போதுமான அளவில் நீர் அருந்தி ஹைட்ரேட் ஆக இருப்பது தய்ராய்டு சுரப்பிக்கு மிகுந்த நன்மை அளிக்கும்.

நார்சத்து உள்ள அவகாடோ, தேங்காய் முதலானவற்றை தினமும் உணவில் சேர்க்கலாம்
பிராக்களி, கேல், முடைகோஸ், கடுகு,நிலக்கடலை, பாலகீரை, டர்னிப், கம்பு/ராகி,பீச் பழம் முதலான பல வகை காய்கள் தய்ராய்டு சுரப்பியின் செயல்பாட்டை சிக்கலாக்குபவையாக அமையலாம். இவை உடலுக்கு மிகுந்த நன்மையளித்தாலும் தய்ராய்டு ஹார்மோன் சுரப்பியை பெரிதுபடுத்துபவையாக அமைந்து விடுகின்றன. மருத்துவரிடம் கேட்டு இவற்றை உட்கொள்ளவும். எக்காரணம் கொண்டும் பச்சையாக சாப்பிடவேண்டாம்.

சைவர்கள் அரிசி லிமிடட் ஆக உட்கொள்ளலாம்.

மொத்தத்தில் தேங்காய், புல்லுணவு மாமிசம், நட்ஸ், பழம், முட்டை, மூலிகைகள், நீர் அடிப்படையிலான டயட் இதற்கு நன்று